![]() |
![]() |
||||||||
![]() |
|||||||||
Maatschappelijk debat
Ruimtelijke
ordening is de arena van kampioenen met geld of visie die willen
bouwen. Wie wil bouwen, die wil meestal geld verdienen, of anders een
groepsbelang dienen.
In de praktijk van
de ruimtelijke ordening is er geen kampioen die voor recreatieve
fietsers opkomt. Fietsen is voor de kampioenen net zoiets als een baard
dragen: misschien kom je morgen wel zonder.
In plaats van
fietsen kun je ook biljarten of naar de sportzaal, en reizen doe je met
zwaardere middelen.
Als fietser ben je
sowieso geen lid van een groep, en als je geen geld aan vervoer
uitgeeft dan zul je het ook wel niet hebben...
Het geld dat aan
fietspaden wordt besteed, gaat voor 95% naar plaatsen waar fietsers een
gevaar voor zichzelf en hun omgeving waren geworden, dus niet naar
plaatsen waar fietsers voor hun plezier zijn.
Hoewel er 14
miljoen recreatieve fietsers zijn, en er nauwelijks meningsverschillen
bestaan wat recreatief fietsen bevordert, is de recreatieve
achteruitgang van het wegennet tegelijk sluipend en overweldigend.
In het geweld van
de arena waar verstedelijking plaatsvind, zal de fietser mee moeten
vechten. Hij zal vierkante meters moeten claimen en kopen, en zijn
netwerk uitrollen, of hij zal in de geschiedenisboekjes verdwijnen net
als kaatsen, bikkelen en hoepelen.
In plaats van de
hand op te houden bij de tegenpartij, zal de fietser in naam van het
algemeen belang zelf initiatieven moeten nemen en misschien andere
bouwers voor voldongen feiten stellen.
Zo werkt het in de
wegenbouw: hier ligt al een pad van ons, maakt u maar een tunneltje als
u kruisen wilt...
Zo kan ook een
recht van overweg door een vooruitziende gemeente worden overgedragen
aan een regionale of landelijke instelling die minder te duchten heeft
van electorale veranderingen, en die de rechten van vrij verkeer
statutair verankerd heeft. Aan een fietspadenstichting bijvoorbeeld...
Weblog Discussie over al deze onderwerpen is mogelijk via www.fietspadenstichting.blogspot.com |
En de voetgangers
dan?
Momenteel is er veel
politieke aandacht voor wandelvoor-zieningen op het platteland. Dat is
een goede zaak, en veelal zijn dit voorzieningen waar fietsers ook
gebruik van maken.
Als er tenminste een
goede fietsparkeerplek is, en als de wandelplek bereikbaar is zonder
met gemotoriseerd recreatieverkeer volgeslibde plattelandswegen te
hoeven gebruiken.
De urgentie van meer
fietspaden wordt met de toename van plattelandswandelen helaas alleen
maar groter, want het wandelen is al een eind op weg in de visieuze
cirkel die straks alle recreanten noopt om met de auto naar een plek te
gaan waar het nog rustig is.
Rust wordt een
exploitabele attractie net als een weidewinkel of een pretpark, tenzij
de fietser dicht bij huis doorgangen opeist en voorkomt dat het
wandelpad straks de enige plek is waar hij nog rustig kan fietsen...
De gedachte dat
fietsers en wandelaars voor elkaar moeten zorgen in plaats van elkaar
de toegang tot paden te ontzeggen, komt voort uit de gemeenschappelijke
behoefte aan rust. Hoewel beide niet altijd hetzelfde tracé
hoeven te delen (wat op een onverharde weg met berijdbare zijkant wel
heel goed kan), is het toch goed bij nieuwe voorzieningen van beide de
verbindingsbehoefte te erkennen, en dan zeker niet de fietser naar een
weg van hogere orde te willen verbannen.
Het is ook goed om onder ogen te zien dat een fietspad eigenlijk kwetsbaarder is dan een wandelpad... |
Praatplek
fietsbelangem.
De tijd dat vadertje
staat voor alles zorgde lijkt kort geleden, maar er zijn tegenwoordig
duizenden plaatsen waar beslist wordt over de belangen van fietsers.
Als niemand het daar voor de fietser opneemt, dan is dat duizenden
keren over ons en zonder ons. Misschien komt u daar al, en is het een
goed idee om eens een plan voor de fiets te maken, misschien moet u
eens naar zo’n plek toe om het heikele onderwerp aan te snijden...
Let u vooral op de
betekenis die het beleid van de organisaties voor de RECREATIEVE
fietser heeft..
Belangenorganisaties
Gemeenteraden
|
![]() |
||||||
![]() |
|||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |